Korte technische uitleg

HeartMath is een methodiek die leidt tot verhoging van de hartcoherentie. Het wordt gerekend tot de derde generatie gedragstherapieën (Brewin, 2006). Het hartritme, het verschil in intervallen tussen hartslagen, is het beginpunt van deze methodiek. Is dit ritme regelmatig dan voelen mensen zich ontspannen en alert of zijn ze opmerkzaam. Er is dan sprake van een hoge hartcoherentie. Is dit patroon chaotisch dan is er veelal sprake van verhoogde stress. We spreken dan van een lage hartcoherentie. Bij een goede hartcoherentie is er sprake van een gelijkmatig, ‘sinus’-golfachtig patroon in de hartritmevariabiliteit (HRV). De sympathische en parasympathische activiteit van het autonome zenuwstelsel zijn dan in balans. Bij stress kan deze balans verstoord raken en dat gaat samen met een verhoogd risico op pathologie zoals angst, depressie en algemene stress- gerelateerde klachten (Karavidas, 2008; Luskin, Reitz, Newell, Quinn & Haskell, 2002; McCraty, Tomasino, Atkinson, & Sundream, 2001). Er wordt gebruik gemaakt van een computerprogramma dat de hartvariabiliteit zeer nauwkeurig in beeld brengt (grafisch op het scherm). Zowel voor cliënt als hulpverlener geeft dit actuele informatie hoe het met de cliënt gaat qua stressniveau. De cliënt leert een hogere hartcoherentie te bereiken door middel van aandachtstraining, ademhalingsoefeningen en biofeedback. Dit is te bereiken door eenvoudige oefeningen. De cliënt kan via het scherm onmiddellijk het effect zien van zijn oefeningen waardoor hij ook makkelijker kan voelen hoe het echt met hem gaat. HeartMath biedt aldus eenvoudige en effectieve technieken om de hartcoherentie te verhogen. Dit verhoogt het vermogen van de cliënt om helder te denken en vermindert eventuele heftige emotionele reacties. Analyse van de hartritmevariabiliteit (HRV) laat zien dat het hart gevoelig is voor emotionele veranderingen, zoals de hartritmepatronen aangeven. Bij stress maken je bijnieren adrenaline en cortisol aan. Dat zijn hormonen die je helpen om in noodsituaties scherp te reageren. Als je teveel adrenaline en cortisol aanmaakt, geeft dat verschillende klachten. De tegenhanger van deze beide hormonen is DHEA, die ook door de bijnieren wordt aangemaakt. Als je hart een hoge hartcoherentie heeft, maken je bijnieren DHEA en geen adrenaline en cortisol. Bron: Tijdschrift voor Directieve Therapie